اهمیت استفاده از مکمل های مواد معدنی در دوره خشکی

اهمیت استفاده از مکمل های مواد معدنی در دوره خشکی

Greg Golombeski, U of MN Dairy Graduate Student

Published in Dairy Star July 11, 2009

 مواد معدنی کم نیاز، مواد مغذی ضروری مورد نیاز تمام گونه های حیوانی هستند. به این دلیل به آنها  کم نیاز گفته می شود که مقدار مورد نیاز روزانه آن در جیره غذایی حیوانات کم و به طور معمول کمتر از 100 میلی گرم / کیلوگرم است (واحد در میلیون، میلر و همکاران 1988،). نقش مواد معدنی کم نیاز در تولید فرآورده های دامی بزرگ بوده و طیف گسترده ای از فعالیت ها و عملکرد بدن به آنها وابسته است.  از نقش آنها میتوان به  سنتز ویتامین، تولید هورمون ها، فعالیت آنزیم ها، تشکیل کلاژن، سنتز بافت، حمل و نقل اکسیژن و دیگر فرایندهای فیزیولوژیکی مربوط به رشد، تولید مثل و سلامت نام اشاره نمود (پترسون و همکاران، 1999). میزان نیاز به مواد معدنی کم نیاز توسط یک گاو شیری به عوامل زیادی از جمله ژنتیک، سن، نگهداری، رشد، تولید مثل و شیردهی واسبته است. این مقاله بیشتر تاکید می کند که چرا استفاده از مکمل عناصر معدنی در طول دوره خشکی در گاو شیری مهم است، و می تواند اثراتی در گوساله های تازه متولد شده و عملکرد شیردهی پس از آن داشته باشد.

دوره انتقال برای یک گاو شیری 2 تا 3 هفته قبل آغاز و تا 2 تا 3 هفته پس از زایمان ادامه می یابد. در طول این 4 تا 6 هفته ، گاوها دچار استرس قابل توجهی برای زایمان و برگشت به حالت طبیعی بعد از زایمان می شوند. تحقیقات نشان داده اند که مواد معدنی کم نیاز نقش مهمی در به حداقل رساندن اثرات منفی استرس ایفا می کنند و این نشان دهنده این است که بسیار مهم است که گاوها دارای ذخایر خوبی از مواد معدنی کم نیاز برای کمک  به طی این دوره باشند. ناکلس و همکاران (1993) پیشنهاد کرده اند که استرس به طور بالقوه می تواند توانایی یک حیوان برای حفظ مواد معدنی کاهش دهد. بنابراین، این مهم است که گاوها از نظر وضعیت ماده معدنی کمیاب در طول بارداری و به ویژه در طول دوره خشک و بلافاصله قبل از زایمان برای جلوگیری از مشکلات تحت بالینی که منجر به کاهش عملکرد شیردهی و یا تولید مثلی در دوره شیردهی بعدی می شود، مناسب باشند.

استفاده از  مواد معدنی کافی نیز در طول بارداری برای مهیا کردن مواد معدنی کم نیاز کافی برای توسعه و رشد پیوسته بافتهای جنین مورد نیاز است.ذخیره سازی مواد معدنی در بافت های جنین منعکس کننده هر دو تقاضای جنین برای رشد و توانایی بند ناف برای انتقال مواد معدنی و برای برآورده کردن نیازهای خود جنین است (عبدالرحمن و کینکید، 1993). اگر سطح مواد معدنی کمیاب در گاوهای دوره انتقال زیر سطح مطلوب باشد ، اگر چه ممکن است نشانه های کمبود نشان داده نشود، ولی انتقال مواد معدنی به گوساله ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد. بنابراین، استفاده از مکمل های معدنی کم نیاز کافی برای گاوهای آبستن ضروری است. به عنوان مثال حیدر اوغلو و کنیپ فل (1981) اظهار داشتند که، جنین به طور کامل متکی بر بند ناف برای عرضه کافی از مواد معدنی کم نیاز و سایر مواد مغذی مورد نیاز برای رشد و توسعه است. به طوریکه کاهش در وضعیت ماده معدنی در گوساله، در اولین نشانه ها ایمنی و عملکرد آنزیم های را به خطر می افتد. به دنبال آن کاهش در حداکثر رشد و در نهایت رشد عادی به خاطر کمبود بالینی (ویکسه، 1992) کاهش می یابد.

گوساله تازه متولد شده به منظور تامین ذخایر معدنی خود تنها به بند ناف متکی نسیت بلکه بیستر به آغوز هم بستگی دارد. آغوز منبع اصلی مواد معدنی برای گوساله ها است و مقدار مواد معدنی آغوز تا حد زیادی تحت تاثیر مکمل های مواد معدنی مصرفی گاو در طول دوره انتقال است. بنابراین، مکمل مواد معدنی کم نیاز باید در طول دوره انتقال برای افزایش محتوای مواد معدنی در آغوز و بافت های جنین به منظور افزایش ایمنی در گوساله تغذیه شوند.

جدول زیر شرح عملکرد مهم از هفت مواد معدنی کم نیاز برای گاو خشک و جنین همراه با سطح مکمل توصیه می کند. استفاده فعلی از مکمل های مواد معدنی کم نیاز در جیره غذایی به سطح مورد نیاز در صنعت، مستقل از مقدار عرضه شده آن از خوراک پایه است. این معمولا به این منظور انجام می شود که مقادیر کافی از مواد معدنی کم نیاز تغذیه شوند.

¹ تعریف توسط NRC برای ماده گاو ، 500 کیلوگرمی ADG = 0.5 کیلوگرم، روز 250 آبستنی. 
² تعریف توسط NRC برای ماده گاو ، 650 کیلوگرمی ، روز 270 آبستنی. 

منبع: دامپروری نوین

http://novin-damparvaran.blogfa.com/post-769.aspx